Coördinaten

Techelkuylen waterkuilen of wijers aan de tieghelryen (1383). Nu de Wijerhof.

Deze tiegelrije werd al in 1383 genoemd bij de verkoop van grond. Een eeuw later verkocht de stad Roermond aan het kartuizerklooster het land aan "den alden tiegelkuylen, gelegen op der tiegelijen in den gericht van Nyell", bijna vijf bunders groot. De begrenzing werd vrij nauwkeurig omschreven: vanaf de heg van de kartuizers langs de weg bij de oude tygelaoven, waar de renneboem stond en de straat lopende van de steenput, langs de wal opgaande richting Elmpt. In 1682 werden hier nog genoemd de Tegelkamp en de Wijerskuelen en honderd jaar later heette het nog de Tichelkuylen, terwijl het overige toen in beslag werd genomen door 't huusken Dennemercken. De Wijerhof werd aldus gesticht op oude tiggelgrond waar enige wijers (=poelen) na het afgraven waren achtergebleven. [Bron Ruiten; Onder den klockenslagh van Neel]

Tegelarije

"...seker stuck erve, genaempt de Tegellerije, bestaende in eenen seer morastigen grant, daargaen vuytgegraven ende waerinne meenighte stucken van steenen waeren te vinden, ende oversulcx tot geene de minste culture bequaem..."

Tichelarije foto D. Clerx 2003

In mei 1650 verkocht het stadsbestuur van Roermond haar grond achter het dorp Neel, ongeveer zes bunder groot, aan Francois Bitot voor bijna drieduizend gulden. In vroeger tijden had de stad hier steenovens geplaatst en de grond afgegraven om er te tichelen*. Naderhand was daar een sompige laagte overgebleven, helemaal verwilderd en bezaaid met steenresten en andere morselingen. Tot dien waren de Tiegellrije ka uilen van de stad verpacht aan Matthijs van Suchtelen, herbergier in het dorp.
Kolonel Bitot, getrouwd met Margaretha Mouton, was van plan hier een huis met voorhof te bouwen en de overige grond tot akkerland te cultiveren. Omdat hij als gouverneur van de stad zoveel goeds had gedaan voor de gemeente Maasniel ten tijde van de 80-jarige oorlog, verleende de vrijheer van Dalenbroek hem vele voorrechten, die tot dan toe alleen nog verbonden waren aan het huis De Thooren Dat hield vooreerst in: vrijstelling van de smalle tienden (op o.a. varkens, lammeren, ganzen, korenzaad enz.), van wacht- en herendiensten, schattingen, grondcijnzen en van inkwartieringen ten tijde van oorlog en vrede. Tevens verleende de vrijheer aan De Tegelarije het recht van duyvevlucht, wat in die tijd als een speciaal voorrecht gold. [Bron Ruiten; Onder den klockenslagh van Neel]

Tichalarije volgens carte figuratief 1786

Tichelerie volgens carte figuratief 1766

Tichelarije foto D. Clerx 2003

tegelerye petgen

Dit was een voetpad door het tichelarijveld van Maasniel naar de Tigelarije

Tegelerye petgenvolgens carte figuratief 1786

Tegelerye petgen volgens kadasterkaart 1818

• tigelerye veld 15e eeuw
• Tegelarijeveld In 1361 nog Nyelreveld en ook later- Niellerveldt.

De naam Tegelarij wijst op een ambacht, dat hier oudtijds werd uitgeoefend: het tegelen of tichelen. Hieronder verstaat men het vervaardigen van bakstenen. Het bakken geschiedde in een primitieve veldoven; de gevormde en gedroogde stenen werden opgestapeld en over deze stapel heen werd van leem en stenen een gewelf gebouwd met aan de ene kant een vuurhaard en aan de andere een rookafvoer. Na de oven enkele weken met hout of turf gestookt te hebben, liet men hem weer afkoelen en brak het gewelf boven de nu gebakken stenen af. Bij deze primitieve werkwijze was de kwaliteit van het product natuurlijk erg wisselvallig. Deze methode werd op het Tegelarij-veld, -vroeger ook genoemd de, Tichelarie of Tegelarije-, al zeer vroeg toegepast.

Het Tiggelerije Veld volgens carte figuratief 1786

Tegelarijveld volgens kadasterkaart 1818

• Tegelkamp met de sandtkuyl ruim 8 morgen groot, afkomstig van Trintgen Tielen.
• In 1404 nog de Nielerhei.
• 1655 in de Tegelen
• 1723 Theelekemp
• 1740 Thelenkamp in de Nielder heide.
• 1786 Telecampe

Telecampe volgens carte figuratief 1786

Thooren

Thooren volgens carte figuratief 1766

Helaas zijn er weinig geschreven bronnen bekend over de historie van het huis de Thooren. De vele branden die het huis hebben geteisterd zullen hier debet aan zijn. De oudst bekende eigenaar is Dederic Wilde van Mersen, schout van Roermond (1404-1414) die in 1417 als eigenaar van de Thooren wordt genoemd. Zijn kleinzoon had slechts een dochter, die in 1454 gehuwd was met Johan van Hertevelt. Hierdoor komt de Thooren in handen van de familie Van Hertevelt. In 1604 steken Spanjaarden uit Roermond onder bevel van Simon Antunes de Thooren in brand. Dit blijkt uit een akte gedateerd 9 oktober 1607. Deze akte is opgesteld om aan de hand van de verklaringen van enkele ouden van dagen de aan het huis en goed verbonden rechten alsnog vast te leggen. Uit de akte blijkt dat her huis reeds ten tijde van de grootmoeder van de toenmalige eigenaar Wilhelm van Hertevelt was afgebrand; 'die welcke (de grootmoeder van Wilhelm) in 't huys liep ende wolde noch haer segel ende briefven daer uythaelen clan en konste die Diet daer uyt brenghen oorsaecken dat het fuyr oder brandt te seer haer overquamp datse haer lijff genoech te salveren had ende is alsoo in 't middel van den thoren boven die windeltrap door een venster in een bedt gespronghen souder etwas uyt te krijgen ende in korten tijt daemaer gestorven'.  [Bron Ruiten; Onder den klockenslagh van Neel]

Thooren volgens kadasterkaart 1818

De Thooren foto D. Clerx 2002

De Thooren foto D. Clerx 2002

• Thuijsershof
• Carthuyserhoff
• Tuserhof
• Thuiserhof
• den Carthauserhoff

Thuserhoff volgens kadasterkaart 1818

In 1657 werd de boerderij als volgt beschreven. Vooreerst het Grote veld met heggen, struiken en graven ongeveer achttien bunder groot, inbegrepen zes of zeven bunder land zo slecht dat er niet op te akkeren viel. Dit deel grensde enerzijds aan de Rijterhof en anderzijds aan de Cruyssanckerkamp, voordien Scholthoffscheydt geheten. (Het betreft hier nieuw ontgonnen land op Melicker gebied, waarschijnlijk hetzelfde als de Hongerkamp.) Het Kleine Veld besloeg zeven bunder akkerland en reikte tot het land van Nielis in gen Hel, nu Heystershof. Tussen beide velden lag de boerderij met de moestuin, boomgaard, broek en beemden, samen nog eens zes bunder groot. De hof lag in zijn volle lengte langs de Rode Beek en zuidwaarts liep de Roermondse Holtwech. De Thuyserhoff behoorde kerkelijk tot de parochie Melick, anderzijds vielen de goederen, tussen beek en heide met al hun bewoners onder het rechtsgebied van de schepenbank van Maasniel. Maar dit is niet altijd zo geweest. En ook later is hierover, vooral wat de Tuserhof aangaat, nog vaak geruzied.
Eerst in 1551 werden de boerderijen ten zuiden van de beek aan de heerlijkheid Maasniel toegevoegd, via een overeenkomst tussen de hertog van Gulik en de vrijheer van Dalenbroek, onder het beding dat de Carthauserhoff een Wassenbergs leen bleef. Maar reeds in 1523 liet Wilhelm van Vlodrop als vrijheer de nabers verklaren, dat zij van oudsher -van alderen tot alderen- hebben horen zeggen, dat de bewoners van over de beek hoen wereltlicksche rechten nergens anders schuldich en sijn to gebrucken dan tot Maesnyel. Zij zouden geen andere heer dienen dan de vrijheer van Dalenbroek, terwijl zij hun kirckenrecht en hun sacramenten in Melick halen en ook daar begraven worden. Omtrent deze kerkegang naar Melick zijn er verder ook geen moeilijkheden geweest (hoewel daar ook vaker tegen gezondigd werd). Wel omtrent de wereldlijke rechten over het gebied. Lange tijd was het goed Guliks dan weer Gelders gebied. De kartuizers was dit om het even. In 1706 getuigde het klooster nog tegen een afgevaardigde van het Hof van Gelder, dat de Carthuyserhoff een leen was van het ambt Wassenberg en dus Guliks. Omdat het goed grotendeels bestond uit schrale, zandige heidegrond en van dusdanig geringe waarde was, loonde het niet zich daarover druk te maken en dure processen te voeren. Zij erkenden daarbij de beek als grens tussen Gelders en Guliks gebied. Om die reden betaalden de paters in 1697 niet aan de landschat, omdat de 93 morgen van hun boerderij leenroerig waren aan Wassenberg. Dat kwam de gemeente op een verlies van ruim 108 gulden te staan. Hierover was in 1658 al een accoord gesloten tussen het klooster en die van Maesniell.
[Bron Ruiten; Onder den klockenslagh van Neel]

Thuijsershof

waarschijnlijk hetzelfde als de Hongerkamp.

De gronden die na 1460 werden genoemd als de Thuyserhof zijn waarschijnlijk van uit de Rijtshof ontgonnen dat tevens eigendom was van de Carthuysers monikken uit Roermond

klik op het plaatje voor een grotere afbeelding

Thuijsershof volgens kadasterkaart 1818

Gelegen achter Asenray. Hier werd de Roermondse tol geheven. Werd nog in 1786 genoemd.

Trutgen kamp

Trutgenskamp volgens kadasterkaart 1818

Trutgenskamp volgens kadasterkaart 1818
Deze versie bevat echter de velden "de kamp aan de molebeek", "De vliegenkamp"
Het vreemde is dat deze veldnaam is vermoedelijk is vernoemd naar het ernaast gelegen akkertje Trutgens kamer

Trutgenskamp volgens carte figuratief 1786

De kamp aan de Molebeek volgens carte figuratief 1786
In 1823 is echter sprake van een watermolen toch moet hier ook in vroeger tijden al een watermolen hebben gestaan. In het bunderboek van 1682 werd op deze plaats een akker genoemd aan de alden meulenbeeck!

Trutgenskamer akker- aan de Schilberg (1467)

Trutgenskamer volgens carte figuratief 1786