Tekst zoeken   -    Inhoud   -    namen index
 - Vorige - Volgende

Onder den Klockenslagh van Neel, Leeuwen en Asenray door Jan RuitenĀ©

pag.130  

Onder de klockenslagh van Neel Asenray en Leeuwen

Het kwam ook voor, dat een kledingstuk bij de verkoop van een huis werd meegerekend. Elisabeth Hovens, de weduwe Baeckhoven, verkocht in 1731 haar huis in de dorpsstraat voor 125 pattacons en een nieuw stoffen cleedt.

SCHARLAKEN
In 1716 werden enkele processen gevoerd tegen Matthijs Segers en zijn vrouw Marie, vanwege openstaande schulden aan kooplieden uit Aken en Suchtelen. Hij zou nog meer dan 500 pattacons schuldig zijn voor geleverde stoffen sedert 1710. Het echtpaar voerde toen nog een stoffenzaak in de stad. In 1716 woonden zij op de Brandewijer aan de Broekhin en enkele jaren later dreven zij een herberg in het dorp. Over de rechtzaak zelf willen we het hier niet hebben. De lakens werden in de kerk in verzekerde bewaring gesteld, maar lagen daar -zoals Segers beweerde- op malkanderen gestomt, aen bederff door vochtigheyt, motten, ratten ende muysen ten prooi. Toch brachten de stoffen bij de openbare verkoop nog 557 pattacons op. De mindere stoffen gingen gemakkelijk van de hand aan de dorpelingen, zoals grove pije, grauw laken, grof zwart laken enz. De duurdere stoffen werden voornamelijk door burgers opgekocht. Uit de opsomming noemen we nog zwart Damme laken, blauw mantellaken, lever-couleur leynlaken, scharlaken, camel (=geel) laken, bleumeront, kaneelkleurig laken en appel-bleu.

KLEERMAKERS
Het jaarloon voor meiden en knechten werd niet alleen in geld uitbetaald, maar ook in werkkleding. Dat blijkt o.a. uit een rekening uit 1717 ten laste van de weduwe van schepen Kuyven aan de Broekhin. Willem Gysberts had daar gewerkt als knecht voor tien pattacons jaarlijks en twee paar schoenen, twee hemden en een linnen kiel. Gertruydt de meid had nog tien gulden tegoed en verder 10 el breed doek en 2 el smal doek. Daar kon zij dus haar eigen kleren van naaien. Verder nog twee paar schoenen, een paar kousen en twee schorten.
Mevis Gijsen kreeg als meerloon o.a. de ruwe wol aangeboden, waarvan hij kousen kon laten breien.

Beroepen in kaart gebracht.

De dochters in huis leerden vaak garen spinnen, naaien en stoppen. Thijs Thijssen was zojuist weduwnaar geworden en de voogden van zijn twee dochtertjes waren bang dat hij te weinig naar hen omzag. Derhalve moest Thijs niet alleen beloven de meisjes als een goed vader op te voeden en naar school te sturen, maar ook dat zij gedurende enkele maanden naailes zouden krijgen. Overigens ondertekende hijzelf met een schaar!


Onder den Klockenslagh van Neel, Leeuwen en Asenray door Jan RuitenĀ©

pag.130  

Eerste  Vorige  125 126 127 128 129 130 131 132 133 134   Volgende  Laatste