Onder den Klockenslagh van Neel, Leeuwen en Asenray door Jan Ruiten©

Joanna Janssen (1811-1891), de weduwe Theelen, was sedert 1863 met haar zeven kinderen uit Neer teruggekomen en met behulp van haar jongste broer zette zij het werk op de Wijerhof voort. Zoon Louis verdiende de kost als timmerman.

DENNEMARKEN

Het huisje Dennemarken, met het land zo'n 15 ha. groot, stond in de 1ge eeuw op naam van Alphonso Heusch, rentenier uit Aken. Hij kwam hier met zijn gezin wonen, terwijl Andries Bremmers, getrouwd met Maria Geurts, voor de akkerwinning zorgde. De kadasterkaart uit 1818 laat nog zien, hoe de paters de grond een eeuw eerder hadden ingedeeld. Van de Wijers kuylen waren twee smalle vijvers overgebleven. In later jaren werd een fraai buitenhuis op Dennemarken gebouwd.

4. DE BRANDEWIJER

In 1436 en ook daarna stond de hoeve aen genen Wijer op naam van Johan HilIen, schout van Roermond, en zijn vrouw Mechtildis met alle timmeringen, bongarden, moesgarden, mit seinen wallen, heggen en watere. Onder Leeuwen bezat het echtpaar nog zeker 23 bunder land, zoals de beemden in de Ohe, de zogenaamde Kirckacker met de kamp rondom de hof, het Hoogboender op het Schoor en de akkers aan Neckellskuylen en de Scheelberch. In het tiendenregister van 1480 werden nog maar 14 bunder land genoemd op naam van Jan Hillen (en Catharina de Pollart). Hun zoon Hendrick van Hillen kreeg deze goederen mee als huwelijksgift in december 1508, toen hij trouwde met Sara van Bree.
In 1549 werd Ludtwich ihn der Horst genoemd als eigenaar van de pachthoeve op der Weyer. Hij kocht dat jaar de kamp voor zijn boerderij. De grond werd daarbij belast met een jaarlijkse cijns van één paar hoender en een schelling.
Het gebeurde in oktober 1577. De 80jarige oorlog ging hier hevig te keer. Uit wraak, omdat de windmolen van de stad was aangestoken, hebben soldaten een uitval gedaan en etliche hoeven ende gehuchten toe Nyel, daeronder die Bruckhenne ende den hoft op den Wijher geweest, oick aengesteken ende mitten vuyre gantz vernielt.

Daarna kreeg het goed de naam Brandewijer als onderscheid van de Wijerhof van de kartuizers. De Verbranden Wijher zelf werd daarna niet meer opgebouwd. Wel werd een huis aan de heerbaan getimmerd.
In de lijst van 1628 werd de Brandewijer niet onder de pachthoeven genoemd. Onder de ommelanden werden wel berekend het akkerland van Dirck van Lewen, samen met Tobben Wijer 26 bunder groot. Daarvan stonden tien morgen op naam van Mattheis Creiarts, schepen en burgemeester van Roermond. Een eeuw eerder werd de grens tussen Niel en Leeuwen beschreven en liep precies over de hof en door de schapestal van Tobben Wyer. Dat was dus voor de brand.
In maart 1636 nam Matthijs Creyarts namens zijn voorkinderen bezit van de boerderij. Hij was toen weduwnaar van Maria, dochter van Reyner van Leeuwen, en alweer hertrouwd met Anna Bosmans. De erfgoederen van zijn schoonvader bestonden uit een akker aan de Broekhin, genaamd Tobben Wijer, en het huis aldaar.
Verder een akker in het Kerkeveld, genoemd Roeckhuysland, nog ander land daaraan en tenslotte twee akkers op de Donderberg. Het huis werd toen verpacht aan Peter Daelman. In die jaren trad hij geregeld op als tiendpachter van de kartuizers.

GEURT AAN DE BROEKHINNE

Eind 17e eeuw was de Brandewijer in handen van Dirck Creyaerts, kornet in het leger. Hij was getrouwd met Sibilla van der Coulen. Het echtpaar had het huis (nog voor 1675) verpacht aan Thijs Geurts en Gertrudt Aben, die er tevens herberg hielden. In de beestenschat werden zij aangeslagen voor 7 koeien, terwijl Thijs voor de akkerwinning over een paard beschikte.
Voordien had Thijs Geurts, alias Spee, ook land in Leeuwen in pacht genomen, totdat de grond bij de akkerwinning van de Borgh werd gevoegd.
In 1687 kwam Heylken Erckens uit Beesel met een klacht bij het gericht aankloppen.

Onder den Klockenslagh van Neel, Leeuwen en Asenray door Jan Ruiten©