Onder den Klockenslagh van Neel, Leeuwen en Asenray door Jan Ruiten©

Hij was in 1803 getrouwd met Elisabeth van Melick (1768-1834), geboren aan het Gebroek als dochter van Peter van Melick en Elisabeth Willems. Het echtpaar Korsten woonde sindsdien als pachters op Kloostershof. Omstreeks 1820 werd de halfwinning beëindigd. Op de pachthoeve van de voormalige Munsterabdij werden hun vijf dochters geboren. Kort na 1820 verhuisde het gezin naar de boerderij in Asenray. In 1848 ging de Rijtshof, bestaande uit huis, hof, plaats, tuin en weiland, samen 43 are groot, over op schoonzoon Jacob Tegelbeckers.
Overigens was Andrea´s moeder in tweede huwelijk getrouwd geweest met Herm Wulms, die in maart 1789 in de leigraaf nabij het Hoogvonderen was verdronken. De laatste pachter op de Carthuyserhoff was de jongste zoon van wijlen Gelîs Willems en Gertruydt Gerardts, voormalige pachters op de Rijth. De wereld was toen nog heel klein.
De Reidt ging in 1848 over op Maria Theresia Korsten (1810-1890), sinds november 1836 getrouwd met Jacob Tegelbeckers (1812-1888), zoon van Hendrik en van Camelia Jansen.

Haar zus Katharina Korsten (1804-1869) trouwde met Jan Willem Cox van het Schuttekempke. Het echtpaar ging daar over de beek wonen. Het was hun kleindochter Anna Catharina Smeets die samen met haar man Hendrik Cox haar achterneef- rond 1920 de boerderij kocht van Reiter Joep. Deze hield hier in zijn dagen tevens café in het voorhuis, tot een brand de zoldering verwoestte.
Met Reder Joep werd Jozef Tegelbeckers bedoeld. Hij trouwde, 34 jaar oud, in januari 1888 met Mechteld Bongaerts (1862-1893). Kort na het overlijden van zijn vrouw hertrouwde hij in de lente van datzelfde jaar met de 30-jarige Anna Maria Storms uit Vlodrop. Na het overlijden van zijn moeder werd hij als hoofdbewoner vermeld op de Rijterhof. In 1908 vertrok hij naar Waldniel. Daarop nam Catharina Janssen, de weduwe Schmitz uit Melick, haar intrek op de boerderij. Zij woonde hier met haar twee zoons en schoondochters.
Men betrad het huis toen niet vanaf het erf, maar het pad liep naar de zijgevel aan de kant van de beek.

Onder den Klockenslagh van Neel, Leeuwen en Asenray door Jan Ruiten©