Voor de jaren 1713 tot 1735 had men hierover een geldelijke regeling weten te treffen. In 1734 kwam de kwestie weer ter sprake voor het Hof van Gelder. Petit kreeg ook nu het recht aan zijn kant. De Thooren werd toen genoemd als een Gelders leen en dus niet onderworpen aan de vrijheer van Dalenbroek of zijn gericht en verder vrij van alle personele diensten, lasten en verplichtingen 23).
In oktober 1715 werden de ouderlijke goederen onder de vier kinderen verdeeld.
Daarbij werd nadrukkelijk gewezen op de goede onderlinge verstandhouding. Het proces tegen de vrijheer had niet alleen meerdere onkosten met zich meegebracht, maar ook verminderinghe van vriendtschap onder de kinderen. Maar dat was nu verleden tijd 24).
DORENSTRUIK
Huis De Thooren stond in 1723 op naam van advocaat Theodorus Ludovicus Petit (1676-1747), Dirck voor intimi, meneer Petit voor de naburen, oudste zoon van Christoffel Laurentius Petit en Maria Smeets. Huis, hof en boomgaard werden op ruim drie morgen berekend. Op de Donderberg lagen 30 morgen akkerland, verdeeld over meerdere percelen, die in grootte verschilden van een tot twaalf morgen. In het Kerkeveld twee grotere stukken, samen 18 morgen. Van de familie Cox had Petit op de Spick zo'n vier bunder bos en houtgewas aangekocht. Alles bij elkaar ongeveer 26 à 27 ha. groot 25).
Omdat hijzelf zonder lijfserven zou komen te sterven, maakte Dirck Petit in oktober 1747 zijn testament ten gunste van de vijf kinderen van wijlen Arnold van den Bergh, zoon van zijn zuster Aldegundis. Hij liet hen zijn leengoederen te Maasniel na met het huis De Thooren, ook wel Hartevelts goed geheten en leenroerig aan de erfvoogdij van Roermond. Voorts nog een kapitaal van 1000 pattacons en overige goederen 26).
Dirck Petit had zijn bezittingen in Maasniel niet geërfd om daarvan alleen het vruchtgebruik te genieten en na zijn overlijden weer door te geven. Hij was zelf ook aktief bezig geweest om van De Thooren een welvarend goed te maken. |
Zo zien we op de kaart, dat de bouwhof in 1786 omgeven was door vele bunders akkerland. (kaart 48) Naast De Thooren lagen kleinere percelen die hij voor en na vergaard heeft en tot een grote kavel heeft samengevoegd tot verbetering van de akkerwinning. Hij kwam daarbij in aanvaring met de naburen, doordat hij de mistweg, die zij vanouds gebruikten, had afgesloten. Dat moest hij dus weer veranderen en ook opnieuw de stap over de leigraaf aan de Jaegerstraat terugleggen 27).
Van oudsher stond hier aan De Thooren ook de schutroede voor het jaarlijkse vogelschieten. Doordat hij daar bomen had aangeplant, ging dat niet meer. De schutten wensten in hun oude traditie niet gehinderd te worden en Petit moest de bomen verplanten. De verstandhouding met de broederschap van Sint-Urbanus was vroeger wel beter geweest. Toen hielden de schutters hun Uaarlijks) feestgelag nog op De Thooren 28). Een van de akkers die hij had aangekocht stond in het cijnsboek van de Munsterabdij aangeslagen voor een erfpacht uit Kuffartzhoff. In de oude rol werd het perceel gesitueerd aan de doorenstroeck. Petit vroeg nu, of men hem die struik alsnog wilde aanwijzen! 29).
VAN DEN BERGH
In oktober 1748 kon Arnold Christoffel van den Bergh als erfgenaam door de erfvoogdij van Roermond beleend worden met Hertenveldtsgoed 30).
Uit een erfdeling van enkele jaren later moeten we opmaken, dat bij deze nalatenschap niet alle akkerland begrepen was. Toen werden ruim 51 morgen -waarvan er zes op Swalmer gebied- ter waarde van 2345 pattacons in drie loten verdeeld. Een deel viel toe aan commissaris Petit en de twee andere delen aan van den Bergh en zijn zussen 31). Op de Cartes Figuratives uit 1786 staan meer dan 30 bunder getekend op naam van Petit en de dames van den Bergh. Via Joanna Josepha van den Bergh (1764-1843) kwam De Thooren op naam van Ernest Petit, met wie zij in 1802 was getrouwd. Het echtpaar had te Maasniel nog 17 ha. land. Petit woonde op de Oudenborgh in Merum en liet geen kinderen na 32). |