Onder den Klockenslagh van Neel, Leeuwen en Asenray door Jan Ruiten©

De kiezels werden o.a. uit de Maasoevers opgediept. Boze tongen beweerden, dat de burgemeester hierbij eigenmachtig beslissingen nam zonder de raad daarin te kennen. De raadsleden tekenden zonder de stukken te lezen ("al was het ook op een oude gazet"), terwijl de burgemeester de fooitjes opstreek. Deze praatjes werden als laster afgedaan.
In 1860 zien we opeens een minder vaste signatuur en in juni 1861 ondertekende Jan Willem Maessen voor het laatst als burgemeester.

Zijn plotseling vertrek als gemeentebestuurder is waarschijnlijk te wijten aan een zwakke gezondheid. Zijn vrouw Maria Smeets was in januari van dat jaar gestorven. De herbergier zelf stierf drie jaar later in september 1864.
In de jaren vijftig van de 19e eeuw werden nog enkele verbouwingen verricht aan Meneerkes. Zoon Caspar (1817-1879) nam de herberg van zijn vader over. Maar toen was enig akkerland reeds doorverkocht. Diens weduwe Gertrudis Smeets (18261895), geboortig van Haelen als dochter

Mijnheerkenshof begin 19e eeuw. Inzet: verbouwing in 1877.

Onder den Klockenslagh van Neel, Leeuwen en Asenray door Jan Ruiten©