De vrouw was al dertig jaar toen zij van hem een kind kreeg. Daarop volgde snel een kerkelijke inzegening. Nog zes kinderen werden uit dit huwelijk geboren. Het gezin Salden woonde aan het Cleen Broeck, later beekstraat genoemd. Nu is dat de Wilhelminalaan. In het midden van de 16e eeuw stonden hier enkele boerderijen, waarvan de ouderdom nog verder teruggaat. Dat waren de huizen van Peter Meden, van Lambrecht van der Kraecken, Vaeskenshoeff en tenslotte de Gasthof met moestuin, boomgaard en drie morgen akkerland daarachter. De huizen verderop richting Broekhin zijn allemaal van jongere datum.
CROMPVOETS
In het grondboek van 1628 werden hier o.a. de families Spooren, Crompfutz en Hansen genoemd. Op de hoek stond het Leyenhuys van schepen Thomass. Door erfdeling werden grond en huizen steeds verder opgedeeld. In 1682 woonden hier acht gezinnen. In het bunderboek van 1723 tellen we alweer dertien huizen.
In 1628 woonde Jellis (=Gelis) Crompfutz op de oude Kraeckenhoeve, ongeveer 100 roeden groot tussen de beek en het kerke- voetpad. De boerderij werd al in 1518 genoemd. Lambert van der Kraecken had huis en hof verworven uit Schreykes goed, naar latere meting 19.30 are groot. De grond was belast met 2 hoenders en 3 deniers aan de vrijheer. Gelis werd al in 1623 onder de tiendpachters genoemd.
Zoon Maes Crompvoets (ca.1625-ca.1695) trouwde omstreeks 1650 met Fijcken Han- sen, ook afkomstig van het Cleenbroeck. Het handmerk van Maes was een eg, als aanduiding van akkerwinnaar. Inderdaad werd hij in de beestenschat van 1691 voor een paard (en 8 ganzen) aangeslagen. Eerder moest hij betalen voor 4 koeien en 8 bijenkorven. Evenals bij de andere boeren van Maasniel, werden zijn koebeesten in 1682 door soldaten naar Stevensweert afgevoerd. Voor Maes genoeg reden om de schade op de landschat te verhalen. Zijn akkerland werd gemeten op iets meer dan twee morgen. Verder werd hij nog aangeslagen voor de twee kleine boomgaarden aan de beek. Een deel van de grond was afkomstig van zijn schoonvader. |
Ongetwijfeld heeft hij ook akkerland in pacht gehad, en dan ging het om meer dan enkele morgen. Het eigen land stond immers in geen verhouding met de veestapel.
Uit het huwelijk van Maes Crompvoets met Fijcken Hansen werden zes kinderen geboren: de zoons Gelis en Aeret, genoemd naar de beide grootvaders, en de dochters Catharina, Anna (1655-ca.1730), Methien (ca.1660-ca.1705), die met schepen Slabbers trouwde, en Anna. De eerste Anna trouwde met herbergier Herman Gerets aan het valderen en haar jongste zus, ook Anna gedoopt, trouwde met Claes Sillen.
EEN VERVALLEN HUISJE
Albert Salden was op zoek gegaan naar een eigen woning. Verderop in het dorp stond een vervallen huisje met moestuin van de kinderen van wijlen Geurt van Kessel. Hun oom, de bode Willem Essers, verkocht in maart 1696 het huis aan Albert en zijn vrouw Catharina voor 75 pattacons. Men was toen al met de opbouw begonnen, waarbij Albert aan het dak gewerkt had. Uit enkele rekeningen blijkt dan inderdaad, dat hij als zodanig de kost verdiende.
Toch moest hij nog wachten, vooraleer hij hier zijn intrek kon nemen. Ook Jan Coenen was in het huis geïnteresseerd. Daarvoor kon hij gebruik maken van het beschudrecht. Voor niet meer dan de koopsom (en de onkosten) kon hij als buurman het huis voor zich opeisen. Dat deed hij zodra hij van de overdracht had gehoord. Maar Albert stond op goede voet met de familie van Kessel. Alitgen Linderts had als tante van de kinderen meer recht op het huis dan buurman Coenen. Op haar beurt liet zij huis en hof vernaarden: zij kocht het huis weer terug. In mei deed Jan Coenen afstand van de woning, die daarop weer aan Albert ter beschikking werd gesteld. Catharina Crompvoets stierf in februari 1697 en twee maanden later hertrouwde Albert met Maria Reynders. In 1698 bestond het gezin uit man, vrouw, vier kinderen en een kostganger.Albert heeft het huis niet in eigendom verkregen. Toch kon hij er bepaalde rechten op doen gelden, waarschijnlijk vanwege de vele verbeteringen die hij in de loop der jaren aan de woning had aangebracht. |