Onder den Klockenslagh van Neel, Leeuwen en Asenray door Jan Ruiten©

Maar sedert het overlijden van de weduwe had Johan hiervoor niet meer betaald. Jan Coppes had er lang genoeg mee gewacht. Toen ook hij merkte, dat hij alleen via een proces aan zijn geld kon komen, bracht hij de zaak voor het gericht. Schepen Baeckhoven beweerde niets meer van de overeenkomst te weten, omdat hij zijn papieren was kwijtgeraakt. Tijdens het beleg van Roermond had hij zijn kist voor alle zekerheid in de dorpskerk opgeslagen. Naderhand waren de paperassen toch nog verdwenen.
In 1726 is er plotseling sprake van de weduwe van Jan Coppis, ook wel Kupkens genoemd. Waarschijnlijk was dat Neelken Thelis, zo genoemd in een proces over een erfpacht ten laste van de erven Baeckhoven. (Huis en hof anno 1723: 111 roeden; en 2 morgen akkerland.)
Hun dochter Cilli Coppen trouwde in januari 1735 met Joost Hoex (Houcx), zoon van Hendrick Hoecks en Barbara Emundts. Vier jaar later timmerden zij, met een lening uit de armenkas, in de tuin hun eigen huis met schuur en stal naast de herberg van Bremmers. Haar broer Lenart Coppis hield de ouderlijke woning aan.

Hij was in maart 1737 getrouwd met Maria Schrijvers uit Roermond. In beide huizen werd naderhand dagelijks uit het vaatje getapt. Vooral de jonckmans van het dorp kwamen hier geregeld.

MICKET
De naam kwam in het dorp niet meer voor. Maar Baeckhovens erven woonden er nog. Het volgende drama, speelde zich af in de laatste julinacht van 1763 aan de hoppen- hof van de pastorie. Het hele dorp kwam in rep en roer en ook de schout had er nog lang slapeloze nachten van. Als foeselstoocker schonk Linnert eigengebrande jenever in zijn herberg. Het was alom bekend, dat de jongelui zich nog na negen uur bij hem thuis ophielden, soms tot laat in de nacht. Zijn drie huwbare dochters zorgden dan voor het vermaak, off op de camer alleen, off hier en daer in hoecken ende winckels met den eenen en andere jonge. Deze dertelheden verstoorden geregeld de nachtrust van meneer pastoor. Naast de schuur waakte de hond van de zieleherder, die bij het minste gerucht aansloeg.

Onder den Klockenslagh van Neel, Leeuwen en Asenray door Jan Ruiten©