Na een verbod van buitenaf, verklaarde Anneke hunne waggelterketel te hebben vuytgebroecken en beloofde de ketel niet meer te gebruiken. Later werd het jeneverstoken in de gemeente weer oogluikend toegestaan.
Toen Philip als koster aan de Kapel ging wonen, verhuisde Anthoon van Ubben naar het Vosken. Hoewel, niet voor lang. In 1690 was hij broedermeester van de schutterij, waarvan hij al enige tijd lid was. Hij was in juni dat jaar hertrouwd met Anna Maria Nieven. Niet lang daarna verhuisde Weren Bongaerts naar Herkenbosch. Anthoon nam toen zijn intrek in diens herberg tegenover het raadhuis voor de duur van zes jaar. Met Sint-Remigius 1698 was hij nog vijf pattacons huishuur schuldig gebleven. Opnieuw verhuisde hij naar het Vosken aan gen Broeck. Tot 1710 wordt hij hier genoemd. Sindsdien woonde Jan Verstegen in de herberg.
Marie Aelmans, weduwe van wijlen Philip van Ubben, verkocht eind 1695 haar huis aan het Broeck voor 200 pattacons aan Cornelis van Kessel, met inbegrip van al haar hebben en houden. Het heeft geen zin om Cornelis verder op te sporen. De verkoop is om de een of andere reden niet doorgegaan.
Marie was toen op haeren ouden Bach gecommen. Omdat de vrouw in de stad trouwde en op het Roermondse is blijven wonen, meenden we haar te moeten zoeken onder de burgerdochters. Maar zei noemde het Vosken haer ouderlick stock- goedt, dat zij dus van haar ouders had geërfd. Marie kwam dan toch van Maasniel. Een ouder document geeft uitsluitsel hierover.
DIRCK AELMANS
In mei 1662 waren de geërfden van Maasniel op het Munsterklooster te Roermond in vergadering bijeen. Ook enkele naburen van het Gebroek waren aanwezig. In voorzichtige bewoordingen richtten zij een schrijven aan de Woledelgheboren Genaediger Heer van Daelenbroeck. Voor enige jaren had Dieryck Aelmans toestemming gekregen om in het Nieller Broecxken aan de beek een huis te timmeren tegenover de hof van schepen Herman van Heythuysen. |
De ondertekenaars deden hun beklag, dat 'zij hierin niet waren gekend en verzochten de vrijheer om Dirck een andere plaats aan te wijzen zonder de minste hinder of schade van enige naburen of geërfden.
Kennelijk is de vrijheer op dit verzoek niet ingegaan. Volgens later kaartmateriaal kwam de ligging van het Vosken overeen met de beschrijving in bovenstaand verzoekschrift, namelijk aan de beek tegenover Heythuysenshof, waar de Maesnielder vheedrift naer het Hijstert op de Brij- weeg uitkwam. Waarom de naburen tegen deze behuizing bezwaar maakten, hebben zij niet laten weten.
Nu ook haar vader bekend is, kan gezegd worden, dat Maria een (half)zus was van Thijs Aelmans, herbergier in het dorp. (Anno 1681: "Dirch Delmans soen Theis, woenende op Kloesterhoef".) In 1678 trad Philip Petrus Antony op als doopgetuige bij het gezin Aelmans. Het echtpaar Peters zelf bleef kinderloos.
Het cijnsregister geeft nog een bevestiging van het bovenstaande. Onder de nieuwe erven staat: Philip van Ubben, koster aan de O.L.V.-Capelle, wegens Dyerck Aelmans van het erf (=huis en moeshof), dat hij uit het gemeen broek heeft verworven, met de last van een duit.
MARIE AELMANS
De weduwe van Ubben is naar het Vosken teruggekeerd. Maar nu zij door ongeluk en tegenspoed soo nauw is vuytgespannen in haere beesten ende meubelen, heeft zij geen middelen meer om van te leven. Zij was evenwel geïntensineert een koe en andere beesten aan te schaffen. Met een lening van 100 gulden op het huis zou zij al een heel eind komen. Het huis was weliswaar haar eigendom, waarmee zij naar believen kon schaften en watten, maar een alleenstaande vrouw mocht niet zomaar een hypotheek opnemen. Wanneer zij geen man kon vinden, die haar in zaken vertegenwoordigde, was zij aangewezen op het gericht als voogd van weduwen en wezen. Haar verzoek, om het huis met een lening te belasten, werd doorgestuurd naar Antoin en Peter van Ebben, alias Peters. |