Onder den Klockenslagh van Neel, Leeuwen en Asenray door Jan Ruiten©

Op de zolder mocht geen brandbaar spul zoals turf en stro naast de schouw bewaard worden. Het huis van de weduwe Itgen Giesbers te Leeuwen had geen zolder, waardoor het dak van binnen met leem bestreken moest worden. Toen bleek ook, dat menig bakhuis nog met stro was afgedekt! Dat diende veranderd te worden. De bakhuizen op de Spick stonden te dicht bij de gehuchten. Joes Slabbers in Asenray moest de stropoppen in het dak van zijn brouwhuis weghalen. Alles vanwege het brandgevaar 15).

HUISPLAATSEN
We hebben geprobeerd de bouwgeschiedenis uit die jaren na te gaan, met betrekking tot het materiaalgebruik, de indeling van de woning en het uiterlijk van de boerderij. De archiefstukken laten echter weinig gegevens hierover los, zodat we niet verder komen dan een fragmentarische benadering. Toch kunnen we ons aan de hand van de gevonden voorbeelden een aardig
beeld vormen van de "timmeragien" uit die tijd.

De eerste tekeningen van de boerderijen vinden we op de kaartjes in het register der keurmeden en twintig jaar later op de bunderkaarten. Sommige huizen staan op deze Cartes Figuratives vrij nauwkeurig afgebeeld. De tekening van Lintjeshof in het register van 1766 komt vrijwel overeen met die op de kadasterkaart begin 19e eeuw. Op die manier kunnen we ook de bouwgeschiedenis volgen van Heythuysenshof, even verderop aan het Gebroek.
Hendrick Schrijvers, herbergier aan de Broekhin, behoorde tot de notabelen in de gemeente. De inrichting van zijn huis, het rijke meubilair en de overige huisraad tonen ons dat hij een welgesteld man was. Rond 1695 bouwde hij zijn huis aan de Broekhin met een grote en kleine stal, schuur en schop, erf met mestplaats en moestuin. Achter de gelagkamer aan de straatzijde lag de keuken met de trap naar de kelder. Aan de zijde van de mesthof was nog een kamer en een vierde aan de stal.

Onder den Klockenslagh van Neel, Leeuwen en Asenray door Jan Ruiten©