Onder den Klockenslagh van Neel, Leeuwen en Asenray door Jan Ruiten©

UITBREIDING

In 1687 was het aantal huizen hier in zestig jaar tijds van twaalf tot twintig vermeerderd en tien jaar later telde de buurtschap al bijna dertig woningen, waarna de groei weer stagneerde en in 1786 hier slechts 33 huizen en hoeven stonden voor liefst veertig huishoudens. In enkele huizen woonden toen wel drie gezinnen bij elkaar 19).

Vooral tegen het einde van de 17e eeuw kochten sommige naburen uit het grootgrondbezit kleine akkertjes langs de beek om daarop hun huis te timmeren. De "Gemuyrden Hoft" met zijn landerijen werd al in de zestiende eeuw opgesplitst en honderd jaar later was er van deze hoeve weinig gebleven. Wel sprak men toen een tijd lang van akkers "achter de muur". Midden 18e eeuw stonden alweer vier huisjes waar voorheen deze trotse boerderij heeft gestaan.
Tegenover de Gaesheuvel lag een akker van de familie Quyten, vijf morgen groot, belast met ongeveer twee vaten rogge aan het kooldragersgilde in de stad en werd getiend door de erfvoogd van Roermond. Hier zouden kort na 1700 enkele huizen getimmerd worden.
De uitbreiding van Leeuwen vond in die jaren dus uitsluitend plaats aan deze kant van de beek aan de rand van het Luttel- en Loyerveld.
Op de Gaesheuvel zelf lagen in 1676 vijf huizen en daar is in de 18e eeuw weinig verandering in gekomen 20). De meest opvallende bouwaktiviteit vond toen plaats aan het begin van deze huizenrij tegenover Oyenhof. Caspar Linssen bracht hier enkele akkers bij elkaar en bouwde er omstreeks 1750 een boerderij met bijna vier morgen land daarachter, zoals op de kaart van 1786 nog te zien is 21). De boerderij werd door de erven weer in meerdere percelen opgedeeld.
Achter Helmisse stonden in 1670 nog twee huizen. Deze raakten al snel in verval en de grond werd sindsdien als akker verpacht.
Anderhalve eeuw later stonden hier weer twee huizen, maar niet op dezelfde plek 22).

Onder den Klockenslagh van Neel, Leeuwen en Asenray door Jan Ruiten©