Onder den Klockenslagh van Neel, Leeuwen en Asenray door Jan Ruiten©

WEIDEGROND

Nog in 1735 werd er op gewezen, dat die van de Broekhin met hun schapen niet verder mochten komen dan het voetpad vanaf de windmolen naar de Vuile Bemden, het zogenaamde Huyrvaerderspaet.
Toch kwam het vaker voor dat ze de dieren zelfs tot in de Roer Ohe lieten weiden.
Het gebeurde in 1709, dat de herders hun schapen zoals gewoonlijk lieten weiden op de Dries, de Koeypas, de Verversbempt en de Berghbempt. Zij kregen daarbij onenigheid met twee schaapherders uit Maasniel, die lakoniek opmerkten, dat zij het gras hier wat kwamen korten.
Daarop ontstond een handgemeen, die zo hoog opliep, dat de scheper van de Borgh met een mes diep in de buik werd gestoken. Nog diezelfde dag overleed de jongen aan zijn verwondingen 27).

Rondom het dorp hadden die van Leeuwen hun eigen gemene gronden om de dieren te laten grazen. De Veeweiden (tussen het Luttelveld ende Ohe) waren "volgens alt hercommen" verboden om er ook schapen te laten grazen. Om de dieren van de akkers te weren, werden op veel plaatsen greppels gegraven en grond opgeworpen. Toch bleek dit vaker voor de dieren geen belemmering om zich ook goed te doen aan de vruchten op het veld.

Aan het eind van de Veeweiden lagen enkele akkers en weiden die vielen onder de zogenaamde hoefslag. Wanneer de eigenaar geoogst had, mochten andere boeren hier hun vee laten grazen; zij hadden het  recht van naweiden 28).

Onder den Klockenslagh van Neel, Leeuwen en Asenray door Jan Ruiten©