Dit alles in scherpe tegenstelling tot de klassen, waarin mijn vader les gaf. Daar was 't steeds rustig, zonder dat hij Behoefde te gillen of te keen to gaan. Als 't soms ergens in de klas 'n beetje te rumoerig werd behoefde hij enkel maar met z'n vingers te knippen en die kant op te kijken en eenieder voegde zich weer naar de geldende regels. Echte straf behoefde hij slechts heel zelden te geven, terwijl dat in andere klassen schering en inslag was. Ook had geen enkel kind echt schrik van mijn Vader. Wat 't eigenlijk was, dat hen zo'n ontzettend overwicht gaf ten opzichte van de leerlingen ik nooit 'n naam kunnen geven, gezien hij helemaal niet streng was. 't Scheen hem als 't ware aangeboren te zijn.
Mijn moeder zoals ik reeds vertelde, uit de stad Luik in België mijn vader trouwde was ze een zeer knappe vrouw, wat ze ook wilde weten en waar ze trots op was. Ze kon zich vlot, chic en modieus kleden, droeg altijd goede foundatien, zodat ze altijd leuk en verzorgd uitzag. Droeg mooie kleren of nooie getail- leerde vestjes met kanten kraagjes en chabots, welke altijd spierwit moesten zijn en er mocht nooit ook maar ergens 'n vlekje op zijn. In Azenraay droeg ze al 'n mooie bontjas. Men noemde haar niet voor niets "DE PRINSES VAN ASENRAY".
Nadat later mijn vader overleden is heeft ze voortaan haar hele verdere leven zwart gedragen met als uitzondering donker grijs of paars, steeds net bijpassende hoedjes, eventueel met voille. Mensen, die haar op hogere leeftijd nog gekend hebben zeiden steeds "je moeder is 'n echte dame".
Verder kon ze mooi zingen met haar sopraan stem, hetgeen ze in haar trouw dan ook heel veel deed. De mensen bleven in Asenrazy op straat staan luisteren als ze zong.
"'Tevens kon ze heel goed bakken en koken. Ze bakte de heerlijkste vla, gebak en belgische wafels; vooral rijstenvla was hear specialiteit. Op kookgebied was ze de tijd ver vooruit. Ze kookte, voor dien tijd, al erg modern. Ze kookte net heel weinig water,in verband met het behouden der vitaminen, en groenten, welke men op 't dorp toen ter tijd nog niet kende; zoals spruiten, witlof, asperges enz. en ze maakte ook al patates frites, die men hier in Nederland pas onstreeks 1930 leerde kennen.
Verder was ze erg proper op alles. Nergens mocht een stofje liggen of 'n vlekje zitten en ondanks ze altijd een dienstmeisje ter beschikking had, soms zelfs twee, was ze toch nooit met haar werk helemaal gereed en werd er altijd tot Zaterdag's avonds laat gepoetst, zeer tot mijn ergernis. Ze was eigenlijk OVERDREVEN proper.
|
Zoals nornaal; nadat mijn ouders in 1903 gehuwd waren bood zich in 1904 het eerste kindje aan. Hij kwam in Roermond ter wereld, gezien de dokter zo ver van Azenraay afwoonde. Hij kreeg 'n franse naam LOUIS, net als tweede naam Jean naar zijn pa van moederszijde en als derde naam Desire naar de pa van vaders zijde.
In 1906 bood zich hat tweede kind aan, die ook weer 'n franse naam kreeg n.l. Lucien, afgeleid van ma van vaders kant, welke Lucia heete en als tweede naam Jean naar zijn pa van moederszijde. Er werden in die tijd veel kinderen naar bloedverwanten genoemd, welke dan ook dikwijls peter en meter waren bij de doop. Lucien werd in Azenraay geboren en moeder werd terzijde gestaan door dokter Steyns uit Roernond. Van beider prille jeugd weet ik natuuriijk maar bitter weinig. Alleen, dat ze in een hoge blauwe kinderwagen hebben gelegen als moeder er buiten mee ging rijden. Toen beide al wat groter werden kochten mijn ouders voor hen 'n z.g. sportwagen (kinderwagen) van licht geel bamboe hout met bruine vlekken. Daar konden 2 kinderen in en de rugsteunen waren klapbaar; zodat je er zowel met 't gezichtje naar voren als ook met 't gezichtje naar achteren in kon zitten. Deze sportwagen had twee grote wielen met kogellagers; aan voor en achterzijde waren eveneens 2 kleine wielen, zodat de wagen niet om kon kiepen. Ook ik heb later nog in die wagens gelegen en gezeten, alsook mijn jongere broer Jan.
Mijn moeder had inniddels ook een fiets gekocht bij de fa. Op 't Root te Roermond. Deze had ze hoofdzakelijk nodig om boodschappen te gaan doen in Roermond. In Azenraay was toen maar één klein kruideniertje (Stevens) en die had niet veel keus in z'n klein vertrekje. Later is er nog 'n klein winkeltje bijgekomen. Bij "Trientje" zeiden ze, omdat de vrouw die de winkel deed Catharina heette. Verder was er naar één varkens-slager, welke derhalve maar alleen varkensvlees verkocht; hoofdzakelijk vers spek en worst. De winkel was alleen naar Zaterdag's-morgens geopend en dan had hij in totaliteit 'n half varken
Vanaf mijn derde jaar kan ik me nog herinneren, dat ik op 'n zonnige lentedag voor ons huis in 't zand mocht spelen. Ik voelde de zoele lentelucht en zag de zandvlieg_ jes gaatjes in 't zand graven, waarom heen dan een klein zandbergje zat. Ook wees mijn moeder me teen op de eerste madeliefjes die bloeiden.
Van mijn vierde jaar herinner ik me nog heel goed de bewuste dag, dat de 1ste. wereldoorlog uitbrak 4.8.1914, welke heeft geduurd van 1914 tot 1918. |