HEYSTERSHOFF
"...ende verlost den soone van Heystershof met naeme Jacob, weleken als eenen hondt aen eene karre gebonden lagh..."
In 1765 liet Gradus Fabritius de pachthof op Heystert geheel nieuw optrekken uit veld brandsteen. Met sierlijke muurankers werd het jaartal op de voorgevel bevestigd en in de nok in smeedijzer de letters G-F, omgeven met ranken en bladeren.
Zoals de boerderij er toen bijlag -twee gebouwen haaks op elkaar-, zo staat ze ook nog ingetekend op de kadasterkaart uit de 1ge eeuw. (kaart 57) Heystershof was belast met drie keurmeden* aan de vrijheer. Derhalve werd de boerderij met haar weiden, akkers en broeklanden opgenomen in het register van 1766 met een beschrijving van vroegere eigenaars en voorzien van een gekleurd kaartje. Dezelfde indeling en omvang bestonden honderd jaar later nog.
Midden 1ste eeuw stond de boerderij op naam van Frans-Willem Lousberg, koopman te Roermond. Vrijwel de hele geschiedenis door heeft de boerderij op naam gestaan van burgerfamilies buiten de gemeente.
VERCKENSHOEFF
Midden 15e eeuw verenigde schepen Gerit Vercken en zijn vrouw Kathryne de gronden –
die voordien nog afzonderlijk genoemd werden – samen rondom Verckenshoef. Een benaming uit o.a. 1523. Toen werd nog eens vermeld, dat de bewoners van de boerderij hun wereldlijk recht in Maasniel moesten halen en tevens onderdanen waren van de vrijheer van Dalenbroek. Feitelijk kwam de grond over de beek eerst een kwart eeuw later onder de heerlijkheid Maasniel. Kerkelijk viel het gebied nog steeds onder de parochie Melick.
Dat gold zeker voor doop, huwelijk en overlijden. Daar heeft men zich op Heystershof niet altijd aan gehouden. Vooral in de 17de eeuw ging de pachter en zijn vrouw vaker in Maasniel ter kerke.
|
In 1480 werd onder Nyell zekere Derick Vercken genoemd als grondeigenaar. Hij was waarschijnlijk een zoon van Gerit, omdat hij eveneens werd genoemd als eigenaar van de hoeve op de Heystert. Volgens het register der keurmedige goederen stonden de gronden aan weerszijden van de beek al op zijn naam. Er worden in die lijst uit 1766 nog meer elkaar opvolgende eigenaren genoemd. In 1628 was dat raadsheer Van Bree. Naderhand kwam Heystershof in handen van de familie Cuckhoven.
De boerderij was belast met een cijns van 3 vaten haver, 2 kippen, 8 schellingen en 9 deniers aan de vrijheer. In 1627 werden ruim 15 morgen van Hasselshof in de Straat aan Heystershof toegevoegd in ruil voor een erfpacht 1). Het betreft hier 7 morgen broekland over de beek en 8 morgen op Melicker gebied. De grond was belast met een erfpacht van 4 malder rogge en 3 goudguldens aan de kellerij van de Munsterabdij. Tenslotte was de Melicker-grond nog belast met een blaffert per morgen aan de pastoor aldaar. Over de jaren 1713/14 had men verzuimd de landschat hiervan te betalen. Dat kwam dan neer op 17 rijksdaalder 2).
Drie kwart van het land bestond uit lichte grond. De betere grond was vooral gelegen langs de Terbaansweg. (kaart 57) Nog in 1697 stond Heystershof op naam van Jan de Wee. Hij was getrouwd met Sibilla Maria van Keuckhoven, de weduwe Snorrenberg. Gerardt Anthoin Snorrenbergh had het goed van zijn schoonvader verworven: Hendrick Bado Queckhoffen.
Via belening had ritmeester Holloniën eveneens rechten op Heystershof. Jean Noël Bitot van de Tegelarije was in 1681 getrouwd met Adriana Laer van Baerlo, weduwe van Holloniën zu Neder. Uit dit huwelijk waren geen kinderen geboren. Volgens de huwelijkse voorwaarden zou Bitot na het overlijden van zijn vrouw 1000 dukaten uitbetaald krijgen. Daar dit niet gebeurde, liet hij in 1685 beslag leggen op Holloniëns aandeel in Heystershof, om zodoende zijn aanspraken kracht bij te zetten 3).
In 1697 verkocht Bado Adolph van Snorrenbergh, kanunnik van Sint-Joris te Keulen, namens zijn familie het goed, bestaande uit de boerderij met schuur, stallen, moestuin, weiden en beemden, houtgewas, turfgrond en akkerland voor liefst 1200 rijksdaalders aan Elisabeth Bongaerts, de weduwe Fabritius |